Nederlands
Gamereactor
reviews
Nidhogg 2

Nidhogg 2

Messhof wilt iets bewijzen met dit vervolg op de cultklassieker.

HQ
HQ

We zijn dol op multiplayergames op de bank. Weinig dingen in het leven beiden evenveel plezier als het uitnodigen van een vriend, neer te ploffen op de sofa en een van de vijf games die we altijd hebben geïnstalleerd op te starten en onze argeloze gast compleet af te maken.

Nidhogg was onze favoriete game in het genre toen het in 2014 verscheen en zelfs door ondergetekende uitgeroepen als zijn game van het jaar. Bijna alles er in was perfect en elk deel complimenteerde de anderen. Het volstaat dan ook om te zeggen dat bij het opstarten van het reviewexemplaar van Messhoff's vervolg de spanning te voelen was. Tijdens onze speeltijd voorafgaand aan het schrijven we deze review zijn we, zoals het geval is bij de meeste vervolgen van geliefde games, eerst door de vijf fases van vervolg-acceptatie gegaan:

Ontkenning: Dit kan niet echt de nieuwe art-stijl zijn die ze gekozen hebben? Boosheid: De wapenbehandeling en 'hit detection' is niet zo solide en strak als in het eerste. Onderhandelen: De belangrijkste elementen zijn hetzelfde, met dit keer meer wapens die variatie toevoegen en meer levels. Depressie: De online multiplayer is soms nog onstabiel en 'laggy'. Aanvaarding: Het is dus niet alleen meer van hetzelfde, Messhoff heeft daadwerkelijk de kern genomen en daarop gebouwd wat de game een volledig nieuwe eigen identiteit geeft.

Dit is een ad:

Nu we dat hebben afgehandeld kunnen we terug naar deze review en beginnen vanuit een geïnformeerd en evenwichtig standpunt.

Nidhogg 2Nidhogg 2

Eerste de basis: Wat is Nidhogg 2? Net als zijn voorganger is het een 1-versus-1 scherm- en touwtrekgame, waarbij iedere speler probeert hun vijand te doden om het volgende gedeelte van het level te bereiken, en uiteindelijk het "winnaar"-scherm waar ze zonder pardon opgegeten worden door de grote worm Nidhogg. Dit allemaal terwijl ze proberen hun leven en voortgang te behouden tegen een terugkerende tegenstander. Het is een simpel concept dat ingewikkelder wordt door wapenpositionering, omgevingsgevaren en de toevoeging van een uitgebreid arsenaal aan wapens.

Het eerste element waar terugkerende spelers meteen op zullen reageren is de compleet veranderde art-stijl. Weg is het minimalistische, sombere doch aantrekkelijke stijl van het origineel. Deze zijn vervangen door kleurrijke tekenfilmachtige personages, die bijna doen denken aan klei-animatie, en vechten voor een tal aan kleurrijke ingewikkelde achtergronden die ons ieder het achtergrondverhaal van de wereld vertellen. Dit zijn niet meer de gezicht- en uitdrukkingsloze personages die met elkaar strijden. Het gaat zelfs zo ver dat spelers voorafgaand aan ieder potje middels een aanpassingsscherm kleuren, kleding en haarstijlen kunnen uitkiezen.

Dit is een ad:

Hoewel het ons enige tijd kostte om te wennen aan het ontbreken van de bekende Atari-achtige stijl die we kende, begonnen we het levendigere en kauwgom-achtige gevoel van dit vervolg geleidelijk te waarderen. Er is nu een duidelijk gevoel van een uitgedacht universum, al ligt de focus nog heel erg op de daadwerkelijke gameplay.

De tweede grote toevoeging aan de game zijn de wapens en het light steen-papier-schaar-aspect van hoe deze werken. Het klassieke degen is natuurlijk nog steeds het belangrijkste wapen met drie hoogtes van blokken en steken. De toevoegingen zijn het dolk; wat hetzelfde werkt als het degen, maar met een iets snellere responstijd; de vernietigende, maar langzamere slagzwaard met twee houdingen en een niet te blokkeren stoot; en als laatste de meer glansloze boog met een lange afstandsaanval. Ieder wapen countert beter tegen een specifiek wapen, maar het voordeel is niet sterk genoeg om je in een dodelijke cirkel te gooien waarin je wacht op het juiste wapen.

Er zijn tien levels die geselecteerd kunnen worden op een prachtige en opvallend nostalgische wereldkaart. Elke heeft een unieke setting en uiterlijk, van vernieuwde versies van de vier maps uit het origineel, tot een hachelijk winterlevel, een ondergrondse nachtclub, en onze persoonlijke favoriet, een moeras waarin je voor een gigantische psychedelische boom vecht en vervolgens een weg baant door het verteringsstelsel van een Nidhogg-worm (allemaal op een geruststellende reggae beat). De soundtrack is ook aangepast, waar het de willekeurige geproduceerde muziek van Daedelus achter zich heeft gelaten en vertrouwd op snellere nummers van Mux Mool en anderen, maar het werkt perfect, versterkt de ervaring, en we garanderen dat na een lange sessie een of meer van de liedjes in blijft hangen.

Nidhogg 2

Wat de modi betreft: net als in het origineel is er niet heel veel variatie. In plaats daarvan zijn er een aantal keuzes van hoe en met wie je wilt spelen. De Arcade-modus is het singleplayer-portie, waar je het tegen een slimme computergestuurde tegenstander met een alsmaar groeiend arsenaal opneemt in tien maps. Een sessie kost je ongeveer twintig minuten en hoewel het vermakelijk is voor korte periodes, is het een verkapte tutorial om je klaar te stomen om het tegen een menselijke tegenstander op te nemen.

Local is de hoofdmodus en dit is waar de game echt uitblinkt. Ondanks dat het iets minder afgewerkt voelt als het origineel, meer 'casual' voelt en resulteert in meer 'wtf'-momentjes, is zorgt eindresultaat voor meer plezier. De manier waarop iedere individuele game anders uitpakt, van een perfecte veeg tot het eindeloos heen en weer bewegen, weet perfect de genialiteit van multiplayer op de bank af te leveren. Er wordt gelachen, geschreeuwd, een of twee kapotte controllers, maar het belangrijkste is plezier in overvloed (vooral met de optie om een toernooi op te zetten voor maximaal acht mensen).

Om de variatie te leiden is de optie aanwezig om de regels aan te passen, inclusief een tijdslimiet die leidt tot 'sudden death', wapenvolgorde, en verschillende "cheats" die de game fris helpen te houden. Voor de puristen is de game te spelen met de 'old-school'-instellingen en dat levert zelfs een 'achievement' op.

Nidhogg 2Nidhogg 2

Online maakt ook een terugkeer met een optionele Ranked-modus, maar helaas - net als bij het origineel - ondervonden we de nodige problemen die af en toe zorgde voor vervelende lag. Maar, voor ons, is het grootste deel van de plezier van Nidhogg 2 het spelen tegen een tegenstander die naast je zet.

Hoewel Nidhogg 2 grotendeels geweldig is, is het verre van perfect en leidt het aan verschillende kleine problemen. We zijn gaan houden van de nieuwe stijl van de omgevingen, alhoewel we nog steeds denken dat de personages zelf er wat saai uitzien. Het meesteren van ieder wapen was een genot, al voelt de boog vrijwel nutteloos tegen een ervaren speler en het slagzwaard kan door de omgeving slaan en een tegenstander die op een randje boven je staat doden. De levels hebben meerdere gedeeltes om door heen te gaan, maar het 'respawnen' duurt op zijn beurt weer langer. Het is niet mogelijk om op maps te stemmen of een willekeurig map te kiezen, maar dat maakt het kiezen van levels weer tot een eigen mini-game - wie is het snelst.

Nidhogg 2

De onvermijdelijke vraag is natuurlijk: is dit vervolg beter dan het origineel. Helaas, is er daar geen duidelijk antwoord op te geven. Het verbetert de eerste game op meerdere fronten, met meer variatie en meer toegankelijkere (weliswaar mainstream) graphics, al zullen puristen fouten zien in de hit detection en soms oneerlijke respawns.

Zoals we al aan het begin van deze review schreven, hebben we een selectie van vijf games die iedereen staat te wachten die ons durft uit te dagen voor lokale multiplayer. Nidhogg, Duck Game, TowerFall Ascension, Gang Beasts en YamaYama. Is Nidhogg 2 goed genoeg om de een van die games te vervangen? Helaas is het antwoord nee. Echter, is het heel goed mogelijk dat we voor een keer onze eigen regels aan passen en een zesde titel aan de multiplayersessies op de bank toevoegen.

HQ
08 Gamereactor Netherlands
8 / 10
+
Nieuwe mechanismen voegen variatie toe, uitgebreide gameplayopties, nieuwe art-stijl en aanpassingsmogelijkheden.
-
Online is nog matig, hit detection niet op hetzelfde niveau als het origineel.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen